Kopij aanleveren en reageren:
Heeft u een leuke tip of idee voor de nieuwsbrief? Dan kunt u contact opnemen met onze hoofdredacteur Niels van Beelen via n.vanbeelen@meewering.nl of 088 0075 805.
In elke nieuwsbrief schrijft Niels van Beelen een column om mensen te intrigeren en informeren.
November 2020 – Geketend aan memorabilia
Er was eens een avond waarop ik huilde omdat mijn vader mijn kamer wou opruimen. Dit was nog in de tijd dat je papieren acceptgiro’s moest invullen als je geld wou overmaken, waarbij je dan een strookje overhield voor jouw eigen administratie. Deze strookjes bewaarde ik, niet zozeer voor de administratie, maar voor mijn geheugen. Ik kon er doorheen bladeren en me zo herinneren hoe bepaalde dvd’s, boeken en andere zaken in mijn bezit kwamen. Mijn vader heeft echter door zijn tijd bij de marine geleerd om niet volgepakt door het leven te gaan. Wat hem betrof hoorden bankafschriften van jaren geleden in de prullenbak. Toen ik ze gered had en hem stamelend vertelde dat ik liever had dat hij niets van mij weggooide zonder mijn toestemming, gaf hij met tegenzin toe. Naar zijn mening maakte ik van een mug een olifant. Mijn vader veranderde van gedachten toen hij mij later diezelfde avond op de vloer zag liggen met een glas Sheridan’s. Hij ging naast mij zitten en troostte mij met de spreuk “Het is niet jouw schuld, het is niet jouw schuld”.
Het was dan wel niet mijn schuld, maar het ligt wel aan mij. Dat bedoel ik niet als zelfverwijzing, maar als constatering van een feit. Diezelfde strookjes heb ik nog steeds ergens opgeborgen. Ik heb dozen vol met waardeloze onderwerpen die ik de rest van mijn leven nauwelijks zal hanteren. Toen ik iets van zes jaar oud was, kregen ik en mijn oudste jongste broer teddyberen van onze vader na een van zijn lange reizen. Ik speelde daar een tijdje mee, totdat ik ontdekte dat mijn witte knuffel zijn vacht aan het verliezen was door al het stoeien. Toen besloot mijn zesjarige geest om mijn beer-vriend voortaan met fluwelen handschoenen te behandelen. Hij heeft nu een vertrouwde plek in een van onze kasten, samen met de bijna kale beer van mijn broer. Ook al heb ik nauwelijks gespeeld met mijn knuffel, toch komt er telkens een glimlach op mijn gezicht wanneer ik mijn ogen erop richt. Het roept bij mij de gevoelens op van een jochie die na vele maanden zijn papa weer ziet.
Er is dan natuurlijk de kwestie van opbergruimte. Je hebt een probleem als jouw huis meer plek biedt voor jouw herinneringen dan voor jouw heden. Zelf ben ik de laatste tijd beter geworden in mijn kamer ordelijk te houden, tot plezier van mijn vader. Mijn geheugen wordt nu ondersteund door mijn computergeheugen, door het digitaal archief dat ik heb van mijn notities, familiefoto’s en oude fantasiebordspel-regelboeken. Hierdoor voel ik minder de noodzaak om fysieke voorwerpen te bezitten. Mijn broer – die van de kale beer – heeft al decennialang een abonnement op zijn favoriete computerspeltijdschrift, maar helaas begint het blad zijn charme te verliezen. Hij denkt erover om zijn verzameling te schenken aan een computerspel-museum. Ik raadde hem aan om in dat geval een eis te stellen aan de schenking – dat ze hem een kopie geven van de gescande tijdschriften. Aangezien het museum hoogstwaarschijnlijk de uitgaven sowieso zou scannen om ze voor de eeuwigheid te bewaren, zou een kopie opsturen weinig tijd moeten kosten. Zo kan hij wanneer het nodig is, zijn jeugd herleven. Zo heeft hij meer dan alleen een kale beer.
Niels van Beelen
Niels van Beelen heeft een Bachelor in Media, Information and Communication (BMIC) en is sinds 2013 werkzaam als ondersteuner communicatie bij MEE & de Wering. Hier werkt hij aan de redactie van nieuwsbrieven, het bijhouden van de MEE Vakantiewijzer, het zoeken van evenementen en onderwerpen voor de agenda en Twitter en meer.
Foto is gemaakt door Keesnan Dogger.